Sidebar

բանաստեղծություններ

Քիթիկը շատ, շատ էր տխուր,

Բերանն ասաց.

-Ինչու՞ ես լուռ:

Քիթիկն ասաց.

-Ինչքա՞ն մնանք թե դու, թե ես այսպես մենակ:

Աչիկները երկու հատ են,

Ականջները երկու հատ են,

Երկու հատ են ոտքը, ձեռքը,

Իր զույգն ունի ամեն մեկը:

Թախտին պառկած

Մի հին կարպետ

Հեքիաթներ է

Լսում մեզ հետ:

Ասա, վարպետ,

Ոնց են հյուսել

Այսքան ամուր,

Նվերների տոպրակն ուսին

Արջ ապերը մութ ու լուսին,

Դարծած պապիկ ձյունամորուս,

Քարանձավից իր ելավ դուրս,

Խորունկ շնչեց,

Ու զիլ կանչեց.

-Շնորհավոր ձեր Նոր տարին,

Բնակիչներ ողջ անտառի:

 

Հյուր գնացինք երեք հոգով,
Երեք հոգով,
Երեք հոգով:
Սեղան բացին երեք լոբով,
Երեք լոբով,
Երեք լոբով:

Երեք ուտող հսկա բերան,
Հսկա բերան,
Հսկա բերան,
Վրա պրծանք՝ հո չկերանք,
Հո չկերանք,

Քամի

Քամի, քամի, այ քամի,
Քեզ անձրևը ի՞նչ կանի,
Կանաչ դաշտում դու խաղա,
Աղացն ալյուր թող աղա,
Որ ալյուրից սպիտակ
Տատը թխի կարկանդակ:


Տղաների ու աղջիկների մասին

Գիտե՞ք ինչից են պատրաստված
Տղաները երես առած.
Ծույլ խխունջից, գորտից կանաչ,
Ու շլդիկից երկարականջ:
Ա՛յ թե ինչից են պատրաստված
Տղաները երես առած:

Անցնում էի արտից արտ,

Հանկարծ տեսա մի կարճ մարդ,

Երկար քթին` ծակ ձեռնոց,

Ծուռ ծոծրակին` զույգ ակնոց,

Մերկ ոտքերին լայն գլխարկ,

Իսկ մեծ փոքրին` հացի պարկ:

Ճամփորդ ոզնին շատ էր ուզում

Տեսնել առվակ ու գետ.

-Ի՞նչ կլինի, սիրուն բադիկ,

Ինձ էլ տանես քեզ հետ:

Մեջքին առած փոքրիկ ոզնուն

Բադն էր սահում գետով,

 

Այլ հոդվածներ …