Կերակրող մայրերի շրջանում կա տարածված կարծիք, որ կաթնարտադրությունը դադարեցնելու համար պետք է կապել կուրծքը: Շատ վտանգավոր մոլորություն է:

Ընդհանրապես, կրծքով կերակրման երկու ոճ կա՝  1. կերակրում՝ ըստ երեխայի պահանջի և 2. կերակրում՝ ըստ ռեժիմի:

Կնոջ կրծքագեղձերը սկսում են աշխատել դեռևս հղիության ընթացքում: Ցանկացած հղի կին նկատում է, որ կրծքերը մեծանում են:

Եթե դուք ընտրել եք «կերակրում՝ ըստ երեխայի պահանջի» տարբերակը, ուրեմն լակտացիայի փուլում կուրծքը քամելու մասին մտածել պետք չէ:

Ընդունված է համարել, որ կերակրող մայրիկը պետք է որոշակի սահմանափակումներ ունենա՝ կապված սննդի, ապրելակերպի հետ:

Երեխայի ծննդից հետո կինը միառժամանակ դադարում է  իրենը լինել: Կյանքի յուրաքանչյուր րոպեն նա նվիրում է որքան սիրելի, այդքան էլ  պահանջկոտ մանկիկին: Կերակրել-քուն-զբոսանք եւ նորից կերակրել. այս ամենն արվում է շուրջօրյա՝ առանց հանգստյան եւ տոնական օրերի: