Անհրաժեշտ՝

6 ամսականից սկսած՝ փոքրիկների սննդակարգի մեջ միսը պետք է զբաղեցնի կարեւոր տեղ: Մանկաբույժ Գոհար Քյարունցի օգնությամբ փորձեցինք պարզել՝ կարելի է, արդյոք, աղացած միս տալ մանկահասակ երեխային և եթե այո, ապա որ տարիքից ու ինչպես։

Երեխայի սննդակարգը նրա աճի և  զարգացման ամենակարևոր նախապայմանն է: Երեխան պետք է սնվի բազմազան կերակրատեսակներով, այնպես որ, արժե նաև ձու ներառել երեխայի սննդակարգում, քանի որ այն սպիտակուցի հսկայական պաշար է:

Չկա հստակ ժամանակ, թե երբ պետք է երեխային օրորոցից տեղափոխել մանկական անկողին, սակայն շատ երեխաներ 2-3 տարեկանում են «լքում» օրորոցը։

Մեքենայում մանկական նստատեղ օգտագործելիս հաշվի առեք այս խորհուրդները։

Երեխայի մազերն արդեն երկարել են և խանգարում են նրան՝ փակելով աչքերը, նա անընդհատ ձեռքերով այս ու այն կողմ է տանում դրանք․ ի՞նչ անել։ Իհարկե, պետք է շտապել վարսահարդարման սրահ։ Բայց մի՞թե երեխան հանգիստ կնստի վարսահարդարի աթոռին, երբ իր գլխի շուրջ «պտտվում են» մկրատն ու սանրը։ Դժվար հարց է։

2,5 տարեկան երեխան կարողանում է տարբերել 1-2 գույն, 4-6 երկրաչափական պատկեր և, ըստ գույնի և ձևի, կարողանում է խմբավորել դրանք։ Կարողանում է տարբերակել մեծն ու փոքրը, օղակներով կառուցում է բուրգ, կարողանում է խորանարդիկները դնել միմյանց վրա, ճիշտ ձևով բռնում է մատիտն ու գրիչը և փորձում նկարել՝ պատկերելով ծուռ գծեր, շրջաններ։ Կարող է պատմել՝ ինչ է նկարել։

2 տարեկան երեխաները սովորաբար կարողանում են ինքնուրույն հանել և հագնել հագուստը։ Այդ տարիքի երեխաներն արդեն կարողանում են 3 բառանոց նախադասություններ կազմել, որի միջոցով էլ հասկացնում են իրենց միտքը մեծահասակներին։

1 տարեկան 9 ամսականում երեխաները ինքնուրույն կարողանում են կատարել մեծահասակների հրահանգները։ Կարողանում են գնդակը գցել արկղի մեջ, այն գլորեն խաղընկերոջը։ Կարողանում են վազվզել ամբողջ տնով մեկ, հեշտությամբ բարձրանում են բազմոցի վրա ու իջնում։

Առողջապահության համաշխարհային կազմակերպության փորձագետները հայտնում են, որ գաջեթներից կախվածությունը և նստակյաց կյանքին սովորելն առաջանում են վաղ մանկությունից։ Դրա հետ կապված պետք է սահմանափակել երեխաների ժամանցը, որը կապված է սահմանափակ ակտիվության հետ։

Վախը պաշտպանական գործառույթ ունի, որն օգնում է մեզ զգույշ լինել: Սակայն երբեմն մայրիկների մոտ այն շատ վառ է արտահայտված լինում. նրանք շատ հաճախ ունենում են երեխային կամ ընտանքին  կորցնելու վախ։ Այս պարագայում վախը վերածվում է տագնապի:  Թեմայի շուրջ «Իմ փոքրիկ»-ը զրուցել է «Ժեստ» հոգեբանական կենտրոնի հոգեբան Անի Ապիտոնյանի հետ:

Մայրիկները, որքան հնարավոր է շուտ, ցանկանում են երեխաներին վարժեցնել գիշերանոթին:

Ներկայացված խաղերը կօգնեն զարգացնել երեխայի մանր մոտորիկան, խոսքը, ուշադրությունը, մտածողությունը, կոորդինացիան, հետևողականությունը, հույզերի արտահայտումը կյանքի առաջին տարում։

Այս խաղը կարելի է խաղալ 9 ամսականից սկսած: Անհրաժեշտ է վառ գույներ ունեցող գեղեցիկ տուփ, որը փակվում է, և որևէ խաղալիք:

Այս հարցը հաճախ են տալիս ծնողները։

Ընտանիքում առաջնեկը միշտ սպասված է և մշտապես գտնվում է ուշադրության կենտրոնում, սակայն գալիս է մի պահ, երբ այդ ուշադրությունը պետք է կիսել մեկ այլ մարդուկի հետ: Երկրորդ երեխայի ի հայտ գալը մեծ փորձություն է թե՛ երեխայի, թե՛ ծնողի համար: «Իմ փոքրիկ»-ն այս անգամ «Ժեստ» հոգեբանական կենտրոնի հոգեբան Անի Ապիտոնյանի հետ փորձել է պարզել՝ ինչպես պատրաստվել երկրորդ երեխայի ծննդին:

Երեխաները վաղ տարիքում շրջակա աշխարհից ստացած ինֆորմացիան կլանում են սպունգի նման:

Հարմարեցում մեծահասակների վարքին

Մինչև 6 տարեկան երեխան նման է քամելոնի, որը կրկնօրինակում է մեծահասակներին։ Երեխաները հաճախ կրկնում են արտահայտություններ, որոնք լսում են ծնողներց, կրկնօրինակում են նրանց կեցվածքն ու սեղանի շուրջ գդալ բռնելու ձևը։

Երբ փոքրիկն արդեն 2 տարեկան է , ապա նա կարողանում է՝

1. Լավ վազել և թռչկոտել
2. 4-6 խորանարդիկներով աշտարակ կառուցել
3. Ոտքով հարվածել գնդակին
4. Գդալով «կերակրել» խաղալիքին

Երբ փոքրիկն արդեն 1.5 տարեկան է (16-18ամսական), նա կարողանում է՝

1. Լավ քայլել, երբեմն վազել
2. Սիրում է բարձրանալ աստիճաններով
3. Խմել բաժակից

Երբ փոքրիկը 1 տարեկան (12-14 ամսական) է, նա սովորաբար կարողանում է.