Իմ հարշքի անունը Անրի է: Նա 1 տարեկան 2 ամսական է:
Շատ է սիրում պարել, խաղալ ջրերի հետ: Նա շատ համով և խելացի բալիկ է: Ես շնորհակալ է Աստծուց, որ պարգևեց ինձ իմ բալիկին:
Արդեն սկսել է իր ձեռքով ուտել: Ես ինձ շատ ուրախ և երջանիկ եմ զգում, երբ ամեն օր մի նոր շարժում կամ մի նոր բան է փորձում ասել կամ անել: Իսկ առաջին բառը, որ ասել է փոքրիկս, «մայրիկ»-ն է եղել:
Շատ է սիրում մի հարց տալ՝ Էտ ինչ ա: Ամեն մի նոր բան տեսնելիս
Իմ հարշքի անունը Անրի է: Նա 1 տարեկան 2 ամսական է:
Շատ է սիրում պարել, խաղալ ջրերի հետ: Նա շատ համով և խելացի բալիկ է: Ես շնորհակալ է Աստծուց, որ պարգևեց ինձ իմ բալիկին:
Արդեն սկսել է իր ձեռքով ուտել: Ես ինձ շատ ուրախ և երջանիկ եմ զգում, երբ ամեն օր մի նոր շարժում կամ մի նոր բան է փորձում ասել կամ անել: Իսկ առաջին բառը, որ ասել է փոքրիկս, «մայրիկ»-ն է եղել:
Շատ է սիրում մի հարց տալ՝ Էտ ինչ ա: Ամեն մի նոր բան տեսնելիս
հարցնում է: Ես էլ փորձում եմ բոլոր հարցերին իրեն մատչելի պատասխան տալ, որ կարողանա ընկալել:
Ունենք արդեն 8 ատամիկ և քայում ենք ինքնուրույն:
Քանի դեռ փոքրիկը չէր ծնվել, մայր լինելու մասին պատկերացումներս բոլորովին այլ էին: Թվում էր, թե հեշտ է լինելու: Բայց հիմա շատ ավելի մեծ է պատասխանատվությունը, փորձում եմ միշտ ուշադիր լինել, որ հանկարծ իրեն չվնասի:
Իսկ ապագա մասնագիտության մասին խոսելը, կարծում եմ, դեռ վաղ է: Այս պահին, որքան որ նկատել եմ, շատ է սիրում երաժշտություն լսել և դեղերով խաղալ, դեղ խմել, ուստի կարծում եմ, որ գուցե երաժիշտ կամ բժիշկ դառնա: