Երեխայի վրա գոռալու ալտերնատիվ տարբերակներ

Ահա թե ինչպես են ձեր բղավոցն ընկալում երեխաները: Բղավող ծնողներն ընկալվում են որպես վտանգավոր  ու անկայուն մարդիկ, ինչից երեխաները վախենում են:

Կրթության առումով բղավելը միանգամայն հակացուցված է: Այն երեխայի մեջ զարգացնում է դեմոնստրատիվ վարքը: Երբ մայրը սկսում է գոռալ, երեխան սկսում է լացել, ոտքերով հարվածել հատակին  եւ  կամակորությունը շարունակել ավելի մոլեռանդորեն:

Ծնողների բղավոցից երեխան սովորում է դրսեւորվել անհավասարակշիռ պոռթկումներով եւ սկսում է ինքն օգտագործել այդ ձեւերը:

Իհարկե, դուք հիմա կմտածեք, որ խոսելն ավելի հեշտ է, քան անելը, հատկապես երբ երեխաները երբեմն խելագարության են հասցնում ծնողներին` իրենց իսկ վարքով վտանգելով իրենց կյանքը:  Արդյոք երեխան արժանի է մի լավ գլխին գոռալու, երբ մոտենում է, օրինակ, տաք թավային:

Գոռալու փոխարեն փորձեք վարվել հետեւյալ կերպ`

 1. Բանակցեք երեխայի հետ

Եթե փոքրիկը միայն մերժում է (քայլել, ուտել, մանկապարտեզ կամ դպրոց գնալ), ձեզ հասցնում է հիստերիայի, նրան մի բան առաջարկեք, որը չի կարող մերժել: Օրինակ` ասեք` կամ զբոսնիր ինձ հետ, կամ մայրիկը քեզ հետ ոչ մի տեղ չի գա: Եթե տեսնում եք, որ նա արձակում է կոշիկի կապերը, անցեք ձեր գործերին: Թող նա հասկանա, որ խախտում է պայմանավորվածությունը:

2. Հեռացեք սենյակից

Երեխաների հիստերիան հիմնականում դեմոնստրատիվ է: Այդպիսով նա կամենում է հարուցել մոր էմոցիոնալ արձագանքը: Փոքրիկ դերասանին ժամանակ տվեք, որ հանդարտվի: Թույլ տվեք նրան հասկանալու, որ այդպիսի պրովոկացիան թույլ փաստարկ է:

3. Հանդարտեցրեք փոքրիկին

Պատկերացնենք`փոքրիկը ձեզ բարկության նոր ալիքի մեջ է գցում` պառկելով միջանցքում եւ ոտքերով հարվածելով հատակին: Պետք է թեթեւ տանեք: Վերցրեք մի ամսագիր կամ գիրք ու ընթերցեք, մինչեւ նրա հիստերիան դադարի: Որքան հաճախ դուք կրկնեք, որ երեխան պետք է էմոցիաները կառավարի, այնքան արագ նա կսովորի դա: Ամեն դեպքում ձեր աչքը պահեք վրան, որ հանկարծ չվնասի իրեն:

Աղբյուրը` geniuspregnancy.com