Երեխաները սովորաբար կարևորություն են տալիս մտերիմների, շրջապատող մարդկանց կարծիքներին: Նրանց խոսքերը կարող են երեխային ամպերին հասցնել կամ հակառակը՝ թևաթափ անել:

«Իմ փոքրիկ»-ը զրուցել է «Ժեստ» հոգեբանական կենտրոնի հոգեբան Վարդինե Մեսրոպյանի հետ:

Մայրիկը թերթում է հայրիկի լուսանկարները, իսկ աչքերում եղած թախիծը միանգամայն նկատելի է երեխայի համար: Նա, որ սովոր էր մայրիկին կենսուրախ տեսնել, կռահում է՝ ինչ-որ լուրջ բան է պատահել:

Դպրոցում երեխան առնչվում է տարբեր առարկաների հետ, իսկ դպրոցից դուրս՝ հաճախում խմբակների: Ծնողն ակնկալում է տեսնել նրա հետաքրքրությունը կոնկրետ ոլորտի նկատմամբ, այնինչ՝ երեխայի մոտ ոգևորության կայծ չի բռնկվում, որևէ առարկայի նկատմամբ էլ առանձնահատուկ սեր չի տածում:

Ծնողները մեկ ամիս առաջ գիրք էին գնել երեխայի համար, իսկ նա մեկ տող ընթերցելուց հետո մի կողմ է դրել այն: Ինչու՞ չի կարդում առհասարակ, ինչու՞ է այսքան ծուլացել: Մայրիկին ու հայրիկին հուզող տրամաբանական հարցեր են, որոնք ունեն պատասխաններ:

Նյութի առաջին մասը կարող եք կարդալ այստեղ։