Ներկայացնում է «Երկուսով» հոգեբանական մասնագիտացված կենտրոնի տնօրեն, հոգեբան Անուշ Ալեքսանյանը:

Ծնողները փորձում են երեխային սովորեցնել խոսել միայն ճիշտը: Օրինակ՝ երեխան պետք է պատմի, որ դպրոցում իրեն նեղացրել են:

Ինչու՞ է երեխան, ով շրջապատված է սիրով ու ջերմությամբ, ընկնում հիստերիայի մեջ: Շատ ծնողներ, չիմանալով ինչ անել, բղավում են, զայրանում կամ ճիշտ հակառակը՝ հնազանդվում երեխայի կամքին: Երկու դեպքում էլ սխալ է:

Ներկայացնում է «Երկուսով» հոգեբանական մասնագիտացված կենտրոնի տնօրեն, հոգեբան Անուշ Ալեքսանյանը:

Վաղ, թե ուշ ծնողները բախվում են այս խնդրին: Երեխաները հաճախ ստում են՝ փորձելով ծնողից թաքցնել իրենց արարքները: Ինչպե՞ս հասկանալ, որ երեխան ստում է:

Ծնողներն երեխաների համար ոչ միայն ամենամտերիմ մարդիկ են, այլև մի ամբողջ աշխարհ։ Սակայն բազմաթիվ ընտանիքներ բախվում են այսպիսի խնդրի․ մոր ներկայությամբ երեխան կամակորություն է անում և հիստերիկ վարք է դրսևորում, մինչդեռ այլոց հետ խաղաղ և հնազանդ է։ Սա զայրացնում է մեծահասակներին, հատկապես, եթե նրանք դաստիարակում են իրենց առաջնեկին։

Արդյո՞ք երեխայի վատ վարքի մեղավորը մայրն է։ Այս հարցի պատասխանը գտնելու հարցում կօգնի մանկական հոգեբան Եկատերինա Բուրմիստրովան։

Հոգեբանը նշում է, որ խորհրդատվության ժամանակ ծնողների կողմից ամենահաճախ տրվող հարցը հնչում է այսպես՝ ինչու՞ է երեխաս իրեն վատ պահում ինձ հետ։ Մանկապարտեզում նա իրեն լավ է դրսևորում։ Մանկավարժները դժգոհություն չունեն նրա վարքից: Դայակն ասում է. «Իմ ու երեխայի շփման ժամանակ ոչ մի խնդիր չի առաջանում»։ Եվ միայն մոր (հիմնականում մայրերի հետ է պատահում) հետ է երեխան իրեն վատ դրսևորում։