Հավատք

Շատ հարյուրամյակներ անցան ու երկրի վրա շատ մարդիկ ծնվեցին Ադամից ու Եվայից: Սկզբում նրանցից շատերը վախենում էին Աստծուց և ծառայում նրան: Բայց աստիճանաբար բոլորն սկսեցին գործել Աստծո կամքի դեմ: Միայն Նոյ անունով մի մարդ հավատարիմ մնաց իր Արարչին ու ցանկացավ կատարել նրա կամքը: Պետրոս առաքյալը «ճշմարտության ջատագով» անվանեց նրան: Աստծո հոգին նրա սրտում էր ու նա շատ էր սիրում Արարչին:

Նոյի որդիները շատ զավակներ ունեին, ու նրանցից շատ մարդիկ ծնվեցին: Սակայն շուտով պարզվեց, որ ջրհեղեղից հետո եկած մարդիկ ավելի լավը չէին, քան նրանք, ովքեր ջրհեղեղից առաջ էին ապրում: Այն ժամանակ աշխարհում մի լեզու կար, մեկ բարբառ:

Մի օր Աբրահամը ցերեկվա տապին նստած էր իր վրանի մուտքի առաջ, երբ հանկարծ իր դիմաց կանգնած երեք մարդ տեսավ: Աբրահամը իսկույն հասկացավ, որ նրանք Տիրոջ կողմից ուղարկված մարդիկ են: Ընդունեց նրանց և հյուրասիրեց: Երբ ճաշն ավարտվեց նրանցից մեկը Աբրահամին ասաց. (ԾՆՆԴՈՑ 18:10) «Եկող տարի այս ժամանակ նորից քեզ կայցելեմ ու քո կինը` Սառան որդի կունենա»: Լսելով այդ խոսքերը Սառան ներքուստ ծիծաղեց ասելով. «պառավելուց հետո՞ պիտի զվարճանամ» (Ծննդոց 18:12):

Հոգևոր դաստիարակությունը մանկական տարիքում շատ կարևոր է արժեքային համակարգի ձևավորման, ինչպես նաև մշակութային ժառանգությունը փոխանցելու համար: Այս կարևորությունը գիտակցելով` երեխային քրիստոնյա մեծացնելու, նաեւ  հոգևոր

Չորս քաղաքներ` Սոդոմ, Գոմոր, Ադմա և Սեբոյիմ, երկնային կրակով բնաջնջվեցին երկրի երեսից: Այս քաղաքների սրբապիղծ ու գարշելի մեղքերը իրենց վրա հրավիրեցին Տիրոջ բարկությունը:

Սա շարժական տոն է և նշվում է հունվարի 18-ից փետրվարի 23-ը, Զատիկից 63 օր առաջ: Տոնի ակունքները հեթանոսական են:

Այլ հոդվածներ …