Ռեբեկան ու Աբրահամի ծառան,  ուղտերի վրա նստած, երկար գնացին եւ վերջապես հասան այն երկիրը, որտեղ Իսահակն սպասում էր նրանց:

Երեկոյան Իսահակը արտ դուրս եկավ: Հանկարծ տեսավ մոտեցող քարավանը, որ իր հարսնացուին էր բերում: Մինչ այդ երբեք Ռեբեկային չէր տեսել, Ռեբեկան էլ իրեն: Բայց նրանք

Առաջին մասը կարող եք կարդալ այստեղ

«Այդ ժամանակ այդ մարդիկ իրենց ձեռքը մեկնեցին և Ղովտին տանըմեջ իրենց մոտ վերցրին և դուռը փակեցին: Եվ  այն  մարդկանց, որ տան դռանն էին, կուրությամբ զարկեցին փոքրից մինչև մեծը…: Այդ մարդիկ Ղովտին ասացին. «Մենք այս տեղը պետք  է կործանենք, որովհետև նրանց աղաղակը Տիրոջ առաջ մեծ եղավ…: Եվ նրանք Ղովտին կնոջը և երկու  աղջիկների ձեռքից բռնած դուրս բերեցին քաղաքից…նրանցից մեկն ասաց. « Անձիդ ազատման համար փախի՛ր, ետիդ մ´ի նայիր ու լե´ռը փախիր, որպեսզի չկորչես»:

Մի օր Աբրահամը ցերեկվա տապին նստած էր իր վրանի մուտքի առաջ, երբ հանկարծ իր դիմաց կանգնած երեք մարդ տեսավ: Աբրահամը իսկույն հասկացավ, որ նրանք Տիրոջ կողմից ուղարկված մարդիկ են: Ընդունեց նրանց և հյուրասիրեց: Երբ ճաշն ավարտվեց նրանցից մեկը Աբրահամին ասաց. (ԾՆՆԴՈՑ 18:10) «Եկող տարի այս ժամանակ նորից քեզ կայցելեմ ու քո կինը` Սառան որդի կունենա»: Լսելով այդ խոսքերը Սառան ներքուստ ծիծաղեց ասելով. «պառավելուց հետո՞ պիտի զվարճանամ» (Ծննդոց 18:12):

Անցավ բավական ժամանակ, եւ Աբրահամը շատ ծերացավ: Նրա որդին` Իսահակը, երիտասարդ դարձավ: Մի օր Աբրահամը կանչեց իր ծառային ու հրահանգեց գնալ Միջագետք եւ այնտեղից հարս բերել Իսահակի համար: Ծառան վեր կացավ ու գնաց Միջագետք` Աբրահամի եղբոր` Նագովրի քաղաքը: Երբ նա Միջագետք հասաց, աղոթել սկսեց, որ Տերը նրան հանդիպեցնի Իսահակի համար նախատեսված աղջկան:

Ով տեր, իմ տիրոջ` Աբրահամի Աստվածը, այսօր ինձ հանդիպեցրու նրա հետ, իմ տիրոջը` Աբրահամին լավություն արա: Ահա ես կանգնած եմ աղբյուրի մոտ ու քաղաքի բնակիչների աղջիկները գալիս են ջուր տանելու: Այն աղջիկը, որին կասեմ «կուժդ թեքիր, ջուր խմեմ» ու որը կասի «խմիր, ես քո ուղտերին էլ ջուր կտամ»,  կլինի նա, ում նախատեսել ես քո Իսահակ ծառայի համար; Այսպես կհասկանամ, որ դու լավություն ես անում իմ տիրոջը»:

Դեռ խոսքը չավարտած, աղբյուրի մոտ հայտնվեց Ռեբեկա անունով մի հիանալի աղջիկ: Նա իր կուժը ջրով

Չորս քաղաքներ` Սոդոմ, Գոմոր, Ադմա և Սեբոյիմ, երկնային կրակով բնաջնջվեցին երկրի երեսից: Այս քաղաքների սրբապիղծ ու գարշելի մեղքերը իրենց վրա հրավիրեցին Տիրոջ բարկությունը: Տերը Աբրահամին հայտնեց, որ Սոդոմը պետք է կործանվի: Աբրահամը այս մեղավոր քաղաքի համար խնդրեց և Տերը նրան խոստացավ քաղաքը չկործանել, եթե այնտեղ գտնվեն թեկուզ 10 արդարներ: Սակայն այդպիսիք չգտնվեցին:

Ղովտի Աբրահամից բաժանվելուց հետո, Տերը Աբրահամին ասաց. «(13:14-16) Նայիր դեպի հյուսիս, դեպի հարավ,  դեպի արևելք ու արևմուտք, այն ամբողջ երկիրը, որ տեսնում ես քեզ և քո սերնդին եմ տալու: Ու քո սերունդը երկրի վրա եղած ավազի չափ եմ անելու: Ու եթե որևէ մեկը կկարողանա հաշվել երկրի վրա եղած ավազը, ապա կկարողանա հաշվել նաև քո սերունդը»: