Այսօր մենք Ձեզ կներկայացնենք, թե ինչպես կարող եք պատրաստել գեղեցիկ խաղալիք հասարակ ձեռնոցով:

Ամանորի հեքիաթին հավատում և սպասում ենք բոլորս, սակայն, որպես կանոն, մանուկներն ամենից շատն են ոգևորվում այդ կապակցությամբ:

Փոքրիկներն աղմկում են, հրաժարվում քնել, փորձում հնարավորինս շատ հակառակվել ծնողներին և խաղալ: Տվյալ իրավիճակում երեխայի հետ վիճելու փոխարեն մայրիկն ու հայրիկը կարող են զիջումների գնալ և կազմակերպել հանգիստ խաղեր քնից առաջ, որոնք նաև լավ ժամանակ անցկացնելու հնարավորություն կլինեն։

Ամեն, ամեն ինչի մեջ,

Նորն ենք սիրում մենք կյանքում,

Նա մեզ թռիչք է տալիս,

Թև է տալիս ճախրանքում:

Իսկ դու նոր ես, իսկ դու նոր,

Հենց նոր իջար որպես երգ,

Դեռ ձյուներիդ մեջ ճերմակ

Չկա ոչ մի ոտնահետք:

Ու բաժակն իմ աստղացող

Լույսերի մեջ պահած վեր

Ես քո կենացն եմ խմում,

Նորեկ տարի, նոր իմ սեր․․․

Ե՛կ, իմ երկրի զինակից,

Ջահելություն իմ հողի,

Եկ ու փռիր մեր առջև

Նոր հեռուներ, նոր ուղի․․․

Պողպատ ձուլող բանվորի

Պողպատին տուր կարծրություն,

Այգեգործին՝ առատ բերք

Ու բերքերին՝ քաղցրություն:

Ե՛կ, Նոր տարի ու դարձիր

Նոր երազը մեր սրտի,

Տիեզերքները ձևող

Նոր աստղ դարձիր ու հրթիռ,

Դարձիր մարմին առած տենչ,

Դարձիր երգ մի հաղթաձայն

Եվ աշխարհն կամրջող

Խաղաղության ծիածան:

Վահագն Դավթյան

 Առյուծը և արջը միս էին գտել, բայց արի ու տես՝ նրանցից ոչ մեկն այդ միսը  կիսելու ցանկություն չուներ։ Սկսում են կռվել իրար հետ։ Արջը չի զիջում առյուծին, առյուծն էլ իր հերթին արջին։ Այնքան են կռվում, որ ուժասպառ են լինում ու թուլացած ընկնում գետնին։ Նույն պահին խորամանկ աղվեսը տեսնում է նրանց արանքում դրված միսը, վերցնում է միանգամից և փախչում։

Մի օր ձկնորսը ձուկ է բռնում: Ձկնիկն առանց վարանելու ասում է.

- Ձկնո՛րս, բաց թող ինձ: Ախր տեսնում ես, ես խոշոր չեմ և ինձանից մեծ օգուտ չես ստանա: Եթե ինձ բաց թողնես, ես կմեծանամ: Եվ երբ այդ ժամանակ բռնես ինձ, քեզ համար ավելի օգտակար կլինի:

Ձկնորսն ուշադիր լսում է ու պատասխանում․

- Հիմար կլինի նա, ով մեծ օգուտի կսպասի՝ ձեռքից բաց թողնելով փոքրը: 

Այստեղ ընթերցողին ներկայացվում է՝ ինչպես ձկնորսը ականջ չի դնում ձկան համոզիչ խոսքերին և դատում խելամտաբար: Նա որոշում է կանգ առնել ու նախընտրում մնալ փոքր, բայց իրական օգուտով, քան սպասել միայն մտքում գոյություն ունեցող մեծին: Այս առակը փոքրիկ դաս է այն մարդկանց համար, որոնք անընդհատ ավելի մեծի ու լավի որոնման մեջ են, ի վիճակի չեն գնահատել իրենց ունեցածը և ուրախանալ փոքր հաղթանակներով: Հիասքանչ է, երբ մարդը փորձում է բարձրանալ, նորը ձեռք բերել, բայց շանսերը պետք է լինեն իրատեսական: Երբեմն շատ ավելի ճիշտ է պահպանել եղածը, քան տրվել երևակայությանը, հաճելի մտքերին և կորցնել ունեցածը: