Մեր տան մեծ պատուհանը,
Հենց բացվումէ իմ առջեւ,
Մի հսկա սա ամեն օր
Ինձ տալիս է ջերմ բարեւ:
Արարատն է, տես, բազմել
Մայր Արաքսի ափերին:
Նոյան լեռը անվրդով
Մեր տան մեծ պատուհանը,
Հենց բացվումէ իմ առջեւ,
Մի հսկա սա ամեն օր
Ինձ տալիս է ջերմ բարեւ:
Արարատն է, տես, բազմել
Մայր Արաքսի ափերին:
Նոյան լեռը անվրդով
Տոտիկները իմ փոքրիկ,
Ունեն արդեն նոր կոշիկ`
Կարմիր, կապույտ, խատուտիկ,
Ճիշտ ինձ նման ուրախիկ:
Բայց չեմ սիրում ես կոշիկ,
Բարի ամպիկ, ճախրող ամպիկ,
Ուր ես այդպես դու շտապում,
Երկնի ծովում դու լողալով,
Դեպի ուր ես սլանում:
Քամին է քեզ քշում-տանում,
Թե ինքդ ես հեռանում,
Բարի ամպիկ, մի քիչ սպասի
Խնդրանք ունեմ քեզ բարի:
Ուզում եմ`դու լուսնին ասես,
Որ ես քնել չեմ ուզում,
Սեւանա լիճը, գիտես,
Ամռան տապին զովացնող
Ու դասերի ավարտին
Մեզ իր լայն գիրկը կանչող
Ժամանցի վայր չէ միայն:
Մեր գեղամա թագուհին,
Որ բազմել է մեր ճամփին,
Գետերից է միշտ սնվում
Մեր գյուղի տան մեծ այգում
Մի մեծ կովիկ է ապրում:
Հենց արեւը երկնքում
Իր շողերն է տարածում,
Նա խոր քնից արթնանում,
Հորանջում է ու կանգնում,
Դեպի դաշտերն է շտապում:
Ամռան թավշե անտառում