Իմ քաղաքն է` Երեւան,
Հին անունը` Էրեբունի:
Հենց արեւը երկնքում
Իր աչուկներն է բացում,
Երեւանը արթնանում
Ու ինձ իր գիրկն է կանչում:
Ես շորիներս հագնում,
Պապիկիս եմ արթնացնում:
Իմ քաղաքն է` Երեւան,
Հին անունը` Էրեբունի:
Հենց արեւը երկնքում
Իր աչուկներն է բացում,
Երեւանը արթնանում
Ու ինձ իր գիրկն է կանչում:
Ես շորիներս հագնում,
Պապիկիս եմ արթնացնում:
Ու մենք սիրով երկուսով,
Դեպի կենտրոն ենք շտապում:
Քայլում ենք լուռ Կասկադով,
Հմայվում ենք շուրջբոլոր
գույնզգույն ծաղիկներով,
Հետո հասնում ենք Մաշտոց`
Մեսրոպատառ մի փողոց,
Որտեղ բանուկ անկյունում
Ձեռագրերի հնագույն
Ծվարել է մի պահոց:
Հոգնել է պապս խոհուն,
Բայց ժպտում է դեռ անհուն,
Երեւանի գիրկն ընկած`
Դեռ չի շտապում դեպի տուն:
Իմ փոքրիկ