Առակներ

Մի գեղեցիկ օր եղնիկը մոտեցավ գետակին: Տեսնելով իր արտացոլանքը գետակի ջրերում՝ ուրախացավ և հիացմունքով բարձրաձայն ասաց․

- Եղջյուրներս հզոր են, ոլորուն ու գեղեցիկ:

Մի օր գետաձին եղեգների մեջ գտավ լքված հին մեքենա: Տեսնելով այն՝ միանգամից ձայն տվեց փղին.

- Գիրու՜կ, տե՛ս՝ ինչ եմ գտել: Ի՞նչ կարծիք ունես, ի՞նչ կարող ենք անել։

Մի անգամ նապաստակները հավաքվում են և սկսում լաց լինել, բողոքել կյանքի կողմից իրենց տրված փորձությունների համար:

Ինչքան կուզեն՝ իրենց տանջեն,
Երբ ընկերները համերաշխ չեն,
Օգուտ չունեն բռնած գործից.
Այ, մի առակ կյանքի փորձից,
Թեև անցուկ,
Բայց ոչ մոռցուկ:

Մի օր որսորդները բռնեցին եղնիկի հետքը և սկսեցին հետապնդել նրան: Եղնիկը ճարահատյալ այս ու այն կողմ էր վազվզում, երբ նկատեց խաղողի խիտ թփերը: Նա շտապեց թաքնվել դրանց մեջ, որպեսզի աննկատ մնա:

Իմ քեռի Արամը, պարզաբանելու համար մարդկային տարօրինակ, քմահաճ բնավորությունները, մի պատմություն էր անում ջահել թագավորի ու խելացի երիտասարդի մասին։