Առակներ

Մի այրի կին ուներ տասը այծ և մի որդի։ Ամեն օր որդին այծերը տանում էր արոտ, իսկ մայրն ամեն օր մի շերեփ ջուր էր լցնում կաթի մեջ ու փոխ տալիս հարևաններին։ Եվ որդին հարցնում է նրան․

Մի դարավոր կաղնու տակ ագահ խոզն այնքան կաղին է ուտում, որ ընկնում ու փռվում է: Զարթնում է քնից և տակից փորում ծառի արմատները:

Մի անգամ աստղերը հավաքվեցին իմի, և նրանցից ամենածերերն ասացին.

Մի թագավոր իր զորքով ճանապարհ էր գնում։ Նա երկու սուրբ հայրերի տեսավ՝ ամբողջովին մաշված ու քրքրված հագուստով։ Թագավորն իջավ նժույգից, ակնածանքով խոնարհվեց նրանց առաջ և համբուրեց նրանց ձեռքերը: Զորավարներն սկսեցին տրտնջալ ու դժգոհել, թե թագավորն իր մեծամեծներին պատիվ չի տալիս, չնչին և անարգ մարդկանց մեծարում է:

Երիտասարդ ու ծույլ ճնճղուկն ինչ-որ տեղից գտավ մեկ զույգ սպիտակ ձեռնոց։ Նա մի կերպ հագավ ձեռնոցները, ապա, կտուցը բարձրացնելով, հպարտորեն ասաց.

Մի անգամ արջը տեսնում է, թե ինչպես է տղամարդը կամարաձև առարկաներ պատրաստում ու հաջողությամբ վաճառում դրանք։