Չարաճճի այծիկը

Մեր հարևան գյուղացին

Շատ էր սիրում իր այծին,

Հաց ու շաքար էր տալիս,

Այծիկը պար էր գալիս:

Բայց մի օր էլ էդ այծը

Ես ապրում էի մի փոքրիկ տան մեջ
Առատ ու անփույթ,
Աշխարհքն ինձ համար կըլոր էր անվերջ,
Կեղևը կապույտ։

Նըրանից հետո աչքըս բաց արի
Մի փոքրիկ բընում,
Տեսա՝ աշխարհքը հարդից է շինած,

Տոտիկները իմ փոքրիկ,

Մեր գյուղի տան մեծ այգում

Մի մեծ կովիկ է ապրում:

Հենց արեւը երկնքում

Իր շողերն է տարածում,

Նա խոր քնից արթնանում,

Հորանջում է ու կանգնում,

Դեպի դաշտերն է շտապում: