Հայելին

Մենք տանն ունենք ծիծաղելի,

Տարօրինակ մի հայելի,

Կանգնում եմ ես նրա դիմաց,

Ժպտում է ինձ կամաց-կամաց:

Մեկ լեզու է վրաս հանում,

Մեկ էլ տեսար` աչքով անում,

Հետո մազերն է գզգզում,

Բարձր-բարձր ինձ հետ խոսում:

Ծիծաղում եմ, ինքն էլ ինձ հետ,

Ասես ինձ պես աղջիկ է խենթ,-

Մենք տանն ունենք ծիծաղելի,

Տարօրինակ մի հայելի:

Հենրիկ Սևան