Sidebar

Ռաֆայել Պատկանյանի մանկական բանաստեղծությունները

 

ԿԱՏՈՒ

 

Կատուն        եկավ        փիսիկ-փիսիկ,

Հազար        նազով        ինչպես        հարսիկ,

Դունչը        սրբեց        թաթիկներով,

Մազը        սանրեց        չանչիկներով.

— Կատո՛ւ, կատո՛ւ, հե՞ր        ես        տրտում,

Թե՞        մկներն        են        այսօր        զարթուն:

 

ԲԱԴԻԿ

 

Բադիկ-բադիկ,

Կարմիր        թաթիկ,

Ո՞ւր        ես        գնում        կամաց-կամաց,

Ձագուկներդ        չորս        կողմդ        առած,

— Ես        գնում        եմ        ջուր        գտնելու,

Ձագուկներիս        լվանալու,

Ձագուկներսս        մաքուր-մաքուր,

Տղոց        երեսն        աղտ        է        ու        մուր: 

 

 

ԳԱՐՈՒՆ

 

Արի, գարուն,

Արի, սիրուն,

Բեր        պարզ        արև,

Առատ        անձրև.

Խնդրե        տերեն

Հաճար, ցորեն,

Ձմեռն        էր        մեծ

Ողջ        սպառեց.

Ամբար, մառան,

Դատարկ        դարձան: 

 

 

ԱՐԵՎ

 

Արև, արև, արի        դուրս

Քեզ        բերել        ենք        աչքի-լույս,

Քո      քույրիկը        լուսինկան

Բերեց        չամիչ        մեկ        աման,

Ամպը        եկավ, մութ        արավ,

Չամիչն        աչքերես        կորավ.

Բաց        երեսդ, արեգակ,

Մեկ        բուռ        չամիչ        քեզ        կուտանք,

Օ՛խ, արևին        խաբեցինք,

Ամպի        տակեն        հանեցինք: