Հանելուկներ

Ամբողջ օրը տանը մնում,

Բեհեզ բարձի վրա քնում,
Հենց որ մուկ է տեսնում հանկարծ,
Բազեի պես որս է անում:

 Մարմնիս վրա, ահա, տես

Սուր-սուր փշեր ունեմ ես.

Միակ հյուրն եմ դաշտերի,

Եվ թշնամին օձերի:

(ՈԶՆԻ)

Ի՞նչ ենք մենք տեսնում

Մեր աչքերը փակ,

Եվ այն էլ միայն

Քնած ժամանակ:

Թռչուն անթև ու անփետուր,
Բայց շրջում է նա ամենուր,
Նրա համար սահման չկա
Ոչ գետ ու ծով, ոչ լեռ, բլուր:

(Միտք)

* * *

Հողից շինեցին,
Բոցում թրծեցին,
Կախեցին սյունից,

Հողմ ու բքին կանգնած դրսում,

Թեև մերկ է, բայց չի մրսում,

Հաստանում է փաթիլներից,

Ու մաշվում է արեգակից

/Ձնե մարդ/

***

Փայլուն, սիրուն տակառիկ,

Եռման ջրով մեջը լիք,

Ողջ աշխարհին օգտակար,

Երեք տառից փափուկ քար,

Վարդն է հայոց աշխարհի,

Զարդն է հայոց աշխարհի:

/Տուֆ/

***

Թեև փոքր է մոծակից,

Սակայն ժայռեր կծակի:

Ինքը չի ուտում,

Ինքը չի խմում,

Բայց իր տիրոջը

Միշտ կուշտ է պահում:

/Արհեստ/

***

Ունեմ երկու փայտե ձի,

Առանց պայտի և սաձի,

Բրդոտ մռթով, թաթը ծուռ,

Տանձ է սիրում, ոչ թե՝ նուռ:

(Արջ)

***

Ձվից ելնում – քըչփչան են,

Ձու են ածում – կըչկչան են: