Ամբողջ օրը տանը մնում,
Բեհեզ բարձի վրա քնում,
Հենց որ մուկ է տեսնում հանկարծ,
Բազեի պես որս է անում:
Ամբողջ օրը տանը մնում,
Բեհեզ բարձի վրա քնում,
Հենց որ մուկ է տեսնում հանկարծ,
Բազեի պես որս է անում:
Մարմնիս վրա, ահա, տես
Սուր-սուր փշեր ունեմ ես.
Միակ հյուրն եմ դաշտերի,
Եվ թշնամին օձերի:
(ՈԶՆԻ)
Ի՞նչ ենք մենք տեսնում
Մեր աչքերը փակ,
Եվ այն էլ միայն
Քնած ժամանակ:
Հողմ ու բքին կանգնած դրսում,
Թեև մերկ է, բայց չի մրսում,
Հաստանում է փաթիլներից,
Ու մաշվում է արեգակից
/Ձնե մարդ/
***
Փայլուն, սիրուն տակառիկ,
Եռման ջրով մեջը լիք,
Ողջ աշխարհին օգտակար,
Երեք տառից փափուկ քար,
Վարդն է հայոց աշխարհի,
Զարդն է հայոց աշխարհի:
/Տուֆ/
***
Թեև փոքր է մոծակից,
Սակայն ժայռեր կծակի:
Ինքը չի ուտում,
Ինքը չի խմում,
Բայց իր տիրոջը
Միշտ կուշտ է պահում:
/Արհեստ/
***
Ունեմ երկու փայտե ձի,
Առանց պայտի և սաձի,
Բրդոտ մռթով, թաթը ծուռ,
Տանձ է սիրում, ոչ թե՝ նուռ:
(Արջ)
***
Ձվից ելնում – քըչփչան են,
Ձու են ածում – կըչկչան են: