Հանելուկներ

Մի օձ կա մեծ, գույնը կապույտ,
Հա գնում է պտույտ-պտույտ,

Նրանով են սնվում անվերջ
Ծառ ու ծաղիկ, խոտ ու առվույտ:

 Քեզ տանում է վեր ու վար՝ 

Ինչպես հմուտ նավավար, 

Թե իր կոճակը սեղմես, 

Քեզ դարձնում է նա ... ավար: 

/Վերելակ/ 

***

Մուկը տիկնիկ-մկնիկ ուներ,

Տիկնիկ-մկնիկը՝ տեր:

Տերը մուկն էր տիկնիկատեր,

Տիկնիկը գիտեր: 

Ամբողջ օրը քուն չունի,

Լայն դաշտերում տուն չունի,

Ծաղկից ծաղիկ է թռչում,

Փեթակ ունի, բուն չունի:

                                                               (Մեղու)

Գիշերով է նա լույս տալիս,

Եվ ապրում է ճիշտ մեկ ամիս,

Կիսվում է նախ եւ նորանում,

Կլոր դեմքով՝ աշխարհ գալիս:

                                                              (Լուսին)

Թռչուն անթեւ ու անփետուր,

Բայց շրջում է նա ամենուր,

Նրա համար սահման չկա

Ոչ գետ ու ծով, ոչ լեռ, բլուր:

***

Զույգ անիվին թե հենվես՝

Չի շարժվում, չի շտապում,

Բայց երբ ոտքով պտտես՝

Քեզնից արագ է վազում:

(Հեծանիվ)

***

Ունի երկու խողովակ,

Ամեն մեկն ունի ակ,

Խողովակից թե նայես՝

Ողջ աշխարհն է ոտքիդ տակ: