Մարդուն մոտիկ ու մտերիմ՝
Կենդանի է հավատարիմ,
Հսկում է նա փողոց ու բակ,
Չի ընդունում ոչ մի կաշառք:
/Շուն/
***
Ժայռի տակից դուրս կգամ,
Շրջապատիս կյանք կտամ
Ու, երգելով մեղմօրոր,
Վերից կիջնեմ դեպի ձոր:
/Աղբյուր/
***
Իմ խելամիտ, ժիր բարեկամ,
Ի՞նչ կանվանես արդյոք նրան,
Օգնում է նա տատիկներին,
Երբ դիմում են ասեղ-թելին:
/Ակնոց/
***
Մեզ հետ բնավ չի խոսում,
Բայց իր կամքն է մեզ ասում,
Նա է գործի դնում մեզ՝
Անունն ասա, թե գիտես:
/Ուղեղ/