Բարև, հայրի՛կ, ինչպե՞ս ես:
Դու էլի ուշացել ես,
Երևի գործով ընկել,
Մեզ էլի մոռացել ես:
Բարև, հայրի՛կ, ինչպե՞ս ես:
Դու էլի ուշացել ես,
Երևի գործով ընկել,
Մեզ էլի մոռացել ես:
Կաթ-կաթում է, տես, անձրևը,
Լվանում է փողոցները,
Դանդաղ հոսում, կուտակվում է
Ու իմ խաղը փչացնում է:
Կավճով գծած մեր թվերը,
Նաև կլոր շրջանները
Ջուրը ջնջել ու մաքրել է,
Այս տարին էլ գլորվեց,
Ինձ ավելի մեծացրեց,
Գրել, կարդալ չգիտեմ,
Բայց շուտով կսովորեմ:
Մանկապարտեզն իմ ուրախ,
Ընկերներս միշտ կայտառ,
Մարտի 8-ին, իմ մայրիկ,
Ես սարքել եմ մի բացիկ,
Ծաղիկ-արև նկարել
Ու կտրել եմ մեծ սրտիկ:
Իմ քաղաքն է` Երեւան,
Հին անունը` Էրեբունի:
Հենց արեւը երկնքում
Իր աչուկներն է բացում,
Երեւանը արթնանում
Ու ինձ իր գիրկն է կանչում:
Ես շորիներս հագնում,
Պապիկիս եմ արթնացնում:
Հավկիթ, մեղր ու կարագ,
Կաթնաշոռ ու թթվասեր,
Խոհանոց եկեք արագ,
Նախաճաշն է սպասում մեր:
Մայրիկս վաղ արթնացել,
Հայրիկիս է արթնացրել,
Առավոտյան աշնան քամին
Տուկ-տուկ արեց պատուհանին:
Տարվա երրորդ եղանակին
Ես սպասել եմ կլոր տարին:
Դեղին խըշ-խըշ տերեւները
Ողողել են մեր տան բակը,
Տարվա գունեղ իմ հեքիաթը
Կզարդարի իմ սենյակը:
Իմ փոքրիկ
Արևը ջինջ երկնքից
Հենց բացվում է իմ առջեւ,
Մի հսկա սար միշտ հեռվից
Ինձ տալիս է ջերմ բարեւ: