Մոռացկոտ ուլիկը

Սուր դնչիկով փորեց հողը,

Իրար խառնեց խոտն ու ցողը:

Բայց երբ հեռվից գայլին տեսավ,

Վախից հազիվ մորը հասավ:-

Ինչո՞ւ փախար, այծի որդի,

Երբ հագիդ կար վագրի մորթի:

Հենրիկ Սևան