Բանաստեղծություններ` նվիրված ձմռանը և Նոր տարվան

***

Թե՛ ձմռանը, թե՛ ամռանը

Նա ունի կանաչ ճյուղեր,

Հրաշքի է նման տանը,

Տոն է իր հետ նա բերել:

Ճյուղերից կախ արջ ու ոզնի,

Արևներ ու աստղիկներ,

Թե որ սիրտդ միրգ էլ ուզի,

Կամ թե կոնֆետ`քաղի՛ր, կեր:

Տոնի ծառ է նա իսկական,

Տարեմուտ է, Նոր Տարի,

Հեքիաթի է նման այնքան

Խնդությունը   շուրջպարի:

***

Ամանոր է, Ամանոր,

Ուրախ ասում են-խոսում,

Նոր Տարվա այս տոնին նոր

Ողջ աշխարհն է սպասում:

Հոսում է խինդը վարար,

Զանգակի պես ղողանջում,

Ձեռքի նման փրկարար`

Բարևում է ու կանչում:

Ծիածանի գույներով

Վառվող լույսեր են փնջվում,

Արթնանում է քնից խոր

Ձմեռպապիկն ու հրճվում:

Ձյունանուշի հետ ուրախ

Տոնածառի են գալիս,

Տոնի առթիվ պար ու խաղ,

Ծափ-ծիծաղ են շաղ տալիս:

ՁՄԵՌ  ՊԱՊ

Պապիկ է, բայց մանկան նման

Թռչկոտում է և երգում,

Սպասված հյուր է նա այնքան,

Բայց տարին մեկ են տեսնում:

Չի վախենում ցրտից, քամուց,

Ճամփեքից նեղ ու դժվար,

Ձմեռ պապ է ինքը մանկուց,

Երազանք ունի երկար:

Տարեմուտի տոնի առթիվ

Նվերներ է բաժանում,

Ու մանկացած պապին այս ժիր

Աշխարհը չի մոռանում: 

ՆՈՐ ՏԱՐԻ

Նոր տարի, նոր տարի

Ձմեռ պապի, հե՛տ արի,

Ձյուն լինի, թե գիժ քամի,

Թող քո ճամփեն զարդարի:

Բեր ինձ նվեր փիղ-շնիկ,

Քաղցրավենիք ու մրգեր,

Կոշկավոր կատու-մկնիկ,

Հեքիաթի գույնով գրքեր:

ՁՆԵՄԱՐԴ Է ԱՆՈՒՆԸ

Ձյունե երկու կլոր գունդ,

Մեկը մեկից փոքր ու մեծ,

Մեկմեկու կպած անփույթ,

Ինչպես ութի երկու կես:

Ածուխե փայլ աչքերին,

Քիթը  գազար  ծիրանի,

Կարմիր կոճակ բերանին,

Կուլ կտա, թե` կհանի:

Ծուռտիկ-մուռտիկ երկու ճյուղ

Մարմնին թև են տալիս,

Կանթը պոկված մի ծակ դույլ

Գլխարկի տեղ է գալիս:

Ձնեմարդ է անունը,

Անականջ է իմ  կանչին,

Բակն է մեր նրա տունը,

Խաղընկերն եմ  առաջին: 

***

Նոր տարի, Նոր Տարի

Թե կարող ես, շուտ արի,

Դու բարի՝ գալդ բարի,

Արի ինձ ճանապարհի:

Ես՝ հին, դու՝ նոր Ամանոր,

Դու ցանկալին բոլորի,

Ասեմ քեզ շնորհավոր`

Տարի լինես տոների:

ՏԱՐԵԹԻՎԸ ԿՓՈԽՎԻ

Հաշված ժամեր են, կանցնեն,

Ու կլինի կեսգիշեր,

Լույսի նման կբացվեն

Մարդկանց դեմքեր ու հուշեր:

Սլաքներն իրար կգան,

Ժամացույցը կզնգա,

Կհնչի և տոնական,

Թե՛ թմբուկ և թե՛ զուռնա:

Կլինի մեծ խնդություն,

Տարեթիվը կփոխվի,

Կանցնի ուրախ տնից տուն

Նոր Տարին ու չի հոգնի:

Կմաղթենք իրար բարին,

Շնորհավոր Ամանոր,

Խաղաղություն աշխարհին….

ԾՆՆԴՅԱՆ ԳԻՇԵՐ

Ծննդյան գիշեր

Արթուն  աչքերով,

Մի աշխարհ լույսեր

Այրվող գույներով:

Փակվում-բացվում են

Դռներն հեքիաթի,

Խինդից լացում են

Աստղերն արծաթի:

Վառվող մոմերի

Ցոլանքը դեմքին,

Զնգում են, ասես,

Երկնի ճամփեքին:

Ղողանջն աստղերի

Հեքիաթն է կանչում,

Հրաշքով վերի`

Ճամփեքը չափում:

Ծննդյան գիշեր,

Լույս Աստվածածին,

Տերն է մեզ հիշել`

Որդուն` Միածին:

***

Փաթիլ-փաթիլ

Ձյուն է գալիս,

Կաթիլ-կաթիլ

Անձայն լալիս:

Օրը տաք է

Ձմռան համար,

Ճերմակ ամպ է

Երկնակամար:

Օդն առել է

Ձյունը վարար,

Փաթիլները

Բռնել են պար:

Ամպը ճերմակ

Մանվեց-հանվեց,

Մուշտակ-գլխարկ՝

Գետնին սահեց:

Ճերմակ հագավ

Ողջ աշխարհը,

Ու մոռացավ

Վաղ ձնհալը:

ՁՅՈՒՆ

Ճերմակ սավան ու վերմակ,

Դաշտերին ու ձորերին,

Ճերմակ զգեստ ու գլխարկ`

Ծառերին ու տներին:

Երկար նայել չի լինում,

Ադամանդե փայլ ունի,

Աչքից արցունք է բերում,

Ծակող լույսը  շողերի:

Փխրուն է, հեշտ  ու թեթև,

Հալվում է, երբ օրն է տաք,

Գույն չի մնում, ոչ էլ`ձև,

Էլ ինչ վերմակ ու գլխարկ:

Ջուր է դառնում-վարարում,

Քչքչում է ամենուր,

Ով է այսպես հեռանում,

Ձյունը ճերմակ ու մաքուր:

***

Ձմեռ է, ցուրտ ձմեռ է,

Դուռ - կտուրը ձնել է,

Ձյունե հաստ վերմակի տակ

Գարունն հանգիստ քնել է:

Արևը չի համբերի,

Շողերով խուտուտ կտա,

Ձմեռ ու ձյուն կհալվի,

Արթնության պահը կգա:

Կմայրանա աշխարհը,

Ծոցը լի շող ու շաղիկ,

Ձմռան վերջին ձնհալը

Կնվիրի ձնծաղիկ:

Հեղինակ` Հասմիկ Աջամյան