Շատ-շատ տարի առաջ Ճապոնական ծովի ափին մի ջահել ձկնորս է լինում, անունը՝ Ուրաշիմա։ Մի լավ ու բարի տղա է լինում Ուրաշիման և հմուտ ուռկան ու կարթ գոող։

Մի հարուստ մարդու կին հիվանդանում է։ Տեսնում է մահը մոտենում է,  կանչում է իր մինուճար աղջկան, ասում է.

Մի ժամանակ մարդ է եղել Կապիկը,

Բայց կեղտոտ է միշտ էլ եղել շապիկը,

Որովհետև ներկարար է նա եղել:

Ժամանակով Մարկո անունով մի հարուստ վաճառական կար,սրանից ժլատ մարդ չկար: Ոնց է լինում,մի անգամ գնում է ման գալու,ճամփին մի ծեր մուրացկան է տեսնում։

Մի օր 7-րդ դասարանցի Աշոտն այնպիսի ուժով փակեց երկրաչափության դասագիրքը, որ այնտեղ  ապրող երկրաչափական պատկերները դես ու դեն գլորվեցին և  իրար հրմշտեցին։

Ժամանակով մի թագավոր է լինում։ Էս թագավորը մի քանի աղջիկ է ունենում՝ մինը մյուսից գեղեցիկ, բայց ամենից գեղեցիկը լինում է փոքրը.

Գլխարկը դրված էր զարդասեղանի վրա, իսկ կատու Վասկան հենց զարդասեղանի կողքին էր։

Մի շատ աղքատ մարդ ա լինում: Սրա ունեցած-չունեցածը մի կնիկ ու մի տուն էրեխեք են լինում: Ամեն օր գնում ա, ման գալի, որ մի աշխատանք գտնի: