Հանելուկներ

 ***

Ամեն մարդ ունի

Մի փոքրիկ տնակ,

Մեջը սիրունիկ

Գառներ սպիտակ:

Մի թռչուն կա կչկչան,
Պոչը երկար, տմբտմբան,

***

Մուկը մատը մատին կտա, 

Տան կարասը պատին կտա:

Սրի պես կտրում է,
Հրի պես շողում,
Ծնվում է ամպից,
Մեռնում է հողում:

Հանելուկները վարժում են երեխաների միտքը՝ միաժամանակ զվարճացնելով նրանց։

Այն ի՞նչ իր է՝ դրված տան մեջ,

Որ պատկերդ ես տեսնում իր մեջ:

Գեղեցիկ է ու բարետես՝

Գլխին մի փունջ սանրի պես,

Երբ նստում է, դադար առնում,

Իր անունն է միշտ կրկնում:

Հագնում է կանաչ ու շքեղ շորեր

Եվ զարդարում է հողագունդը մեր,

Զարթոնք է բերում սարին ու դաշտին՝

Զուգում, պճնում է անտառ ու այգի: