Գուլպաներն, ինչպես և կոշիկները, պետք է համարավետ լինեն: Դրանք պետք է ոչ թե բրդյա կամ ակրիլային լինեն, այլ միայն և միայն բամբակյա, որպեսզի փոքրիկի ոտքերը «շնչեն», և սնկային հիվանդություն չառաջանա:
Չափից մեծ գուլպաները կծկվում են կոշիկի մեջ, իսկ չափից ավելի փոքր գուլպաները սեղմում են երեխայի ոտքի բթամատը, խանգարում ոտքի նորմալ աճին: Պարբերաբար պետք է հետևել, որ գուլպաները երեխայի ոտքին համապատասխան լինեն:
Մի քանի խորդհուրդներ մայրիկներին`
- Երեխային ոտաբոբիկ վազվզելու թույլտվություն տալուց առաջ համոզվեք, որ որևէ վտանգ չի սպառնում: Սուր քարերը, ապակու կտորները կարող են վնասել նրա ոտքերը:
- Երեխայի ոտքերը հաճախակի լվացեք և լավ չորացրեք, որպեսզի սնկային վարակներ տարածող մանրէներ չառաջանան: Հատկապես խնամքով չորացրեք մատների արանքները:
- Ոտքի մատների եղունգները պետք է կարճ (բայց ոչ շատ) կտրված լինեն: Աշխատեք կտրել կիսաշրջանաձև, որպեսզի եղունգները մատների մսի մեջ չաճեն:
