Երեխայի հանդեպ չափազանց ուշադրությունը հանգեցնում է մի շարք հոգեբանական խնդիրների. երեխան դժվար է ինտեգրվում շրջապատին:

Քնին պատրաստվեք նախապես

Դեռ շատ մանկուց ծծակը կարեւոր դեր է խաղում փոքրիկի հոգեբանական կոմֆորտի գործում: Բայց ժամանակի հետ, հատկապես երբ լրանում է փոքրիկի մեկ տարին, պետք է սովորեցնել նրան հրաժարվել դրանից:

Պարզաբանում է մանկաբույժ Գոհար Դավթյանը:

Դժվար է  հանդիպել այնպիսի երեխաների, որոնք երբևէ վախեցած չլինեն. մենք հաճախ ենք նրանց աչքերում տեսնում վախ, սարսափ, անհանգստություն կամ  նրանց վարքում՝ կաշկանդվածություն, վախվորածություն, անհամարձակություն։

Եթե ցանկանում եք երեխային սովորեցնել խոսելու արվեստը, պետք է նախեւառաջ դառնաք փոքրիկի  խաղընկերը: Նպատակը մտերմության ապահովումն է, որին եւ կարող է հաջորդել ուսուցումը: Եթե ուզում եք, որ ձեզ փոքրիկը սկսի խոսել, հետեւեք այս քայլերին.

Շատ երեխաներ ունեն վատ սովորություններ, որոնք զայրացնում են ծնողներին: Հաճախ այդ սովորությունները հանգստացնող կամ ինքնահաստատման միջոց են, անցնում են  երեխայի տարիքի հետ, օրինակ` մատ ծծելը:

Մազաթափությունը հաճախ հանդիպող խնդիրներից է։ Այս երևույթը ոչ միայն մեծահասակների, այլև փոքր տարիքի երեխաների մոտ է նկատվում: Մանկաբույժ Աիդա Պապիկյանը մեզ հետ զրույցում նշել է մազաթափության գլխավոր պատճառները: