Քամի
Քամի, քամի, այ քամի,
Քեզ անձրևը ի՞նչ կանի,
Իմ Փոքրիկ
հայ մայրերի ուղեցույց
Քամի
Քամի, քամի, այ քամի,
Քեզ անձրևը ի՞նչ կանի,
Քիթիկը շատ, շատ էր տխուր,
Բերանն ասաց.
-Ինչու՞ ես լուռ:
Քիթիկն ասաց.
-Ինչքա՞ն մնանք թե դու, թե ես այսպես մենակ:
Նվերների տոպրակն ուսին
Արջ ապերը մութ ու լուսին,
Դարծած պապիկ ձյունամորուս,
Քարանձավից իր ելավ դուրս,
***
Ձմեռն արդեն վերջանում է,
Ձյունը բակի, տե՛ս, հալչում է:
Ձնծաղիկը մեղմ ժպտում է,
Գարնան մուտքը ավետում է:
Սիրում եմ քեզ, կովի եղջյուր,
Ամուր ես դու և մի քիչ սուր,
Բայց շատ ափսոս, որ խեղճ կովին
Չես պաշտպանում բոլորովին:
Սիրում եմ քեզ, այծի եղջյուր,
Քամի
Քամի, քամի, այ քամի,
Քեզ անձրևը ի՞նչ կանի,
Կանաչ դաշտում դու խաղա,
Աղացն ալյուր թող աղա,
Որ ալյուրից սպիտակ
Տատը թխի կարկանդակ:
Հյուր գնացինք երեք հոգով,
Երեք հոգով,
Երեք հոգով:
Սեղան բացին երեք լոբով,
Երեք լոբով,
Երեք լոբով:
Թախտին պառկած
Մի հին կարպետ
Հեքիաթներ է
Լսում մեզ հետ: