ՄԱՆԿԱՊԱՐՏԵԶԻ ՃԱՄՓԱՆ

Մայրիկս մի առավոտ

Ամուր բռնած իմ ձեռքից,

ճանապարհով անծանոթ

Մանկապարտեզ տարավ ինձ: 

Հայրենիքից անուշ ու թանկ

Ուրիշ ի՞նչ կա երկնքի տակ:

Օ՜, երանի այն օրը,
Երբ ըղձալի Նոր Տարին 
Լայն բացում է իր դռները
Մեր բոլոր մանուկներին:

Օդաչո~ւ եմ, օդաչո~ւ,

Բա~րձր, բա~րձր եմ թռչում,

Սլանում եմ, սլանում

Անամպ, կապույտ երկնքում:

Օ~, ինչ լավ է վերևում.
Մեր բերքաշատ դաշտերը,

Է՜դ ու՞ր, է՜դ ու՞ր, 
Առանց փետուր, 
Գիտեմ, քա'ջ ես, 
Փոքրիկ ծիտիկ, 
Կընկնես, ջարդես 
Թև ու ոտիկ:

Նկարում եմ

Ծաղիկ ու ծառ,

Արեգակ ու

Երկինք պայծառ,

Երկու եղբայր  չարաճճի

Եվ նույնքան էլ քաջ ու բարի

Առանց րոպե իսկ դադարի

Մտնում են բակ, հետո այգի:

Ձմեռն աղքատ է,

Տխուր է երգում

Այն բանի համար,

Որ մի գույնով է

Իր տունը ներկում:

-Ճերմակ ծաղիկներ,