Աշնան քամին բարձրացավ,

Մեր քաղաքով անց կացավ,

Շտապ թերթեց գիրքը բաց`

Պատուհանի գիրկն ընկած:

Պապս հազար տարեկան է,

Նա բոլորին բարեկամն է:

Եվ մորուքը ճերմակ-ճերմակ

Ասես լինի ձյունե վերմակ:

Ծածկում է մեզ, ծածկում է ձեզ

Եվ տանիք է դառնում ասես:

Եվ բեղերը երկար-երկար

Մի անհամբեր, կարճամիտ մարդ

Ուներ-չուներ երկու թիզ արտ,

Մի բուռ բրինձ ցանեց արտում,

Ցանեց, փոցխեց ու գնաց տուն:

ԾԻՏԻԿԻ ՕՐՈՐՔԸ

Ուլիկն հագավ վագրի մորթի

Ու վազ տվեց դաշտը մոտի,

Ա՜յ փոքրիկներ, ա՜յ սիրուններ,―
Ասավ քամին տերևներին,―
Աշուն եկավ, մոտ է ձմեռ,
Ի՞նչ եք դողում ծառի ծերին։

 ԿԱՏՈՒ

Կատուն        եկավ        փիսիկ-փիսիկ,

Հազար        նազով        ինչպես        հարսիկ,

-Ա՛յ Նոր Տարի, գա՛լդ բարի,
Դու մեզ նվեր ի՞նչ ես բերել: