Գարնանամուտ

Կատուն

Շունը տունն էր հավաքում,

Այծը՝ սրինգ նվագում,

Փոքրիկ մեղուն ծառի տակ

Նորոգում էր մի փեթակ,

Սարի լանջին, ժայռի տակ,
Ջուր էր բխում սառնորակ
Ու ցրվելով խոտերում
Իզուր ճահիճ էր դառնում։

***

Բզբզան բզեզը 

Բազմել է բազմոցին: 

Բանաստեղծությունների առաջին մասը՝ այստեղ։

Շունը

Հաֆ-հա՛ֆ, հաֆ-հա՛ֆ,

Ահա այսպես

Հաչում եմ ես,

Ձմեռ պապի, Կաղանդ պապի,

Դե շուտ սահնակդ զարդարի,

Եղնիկներով ուրախ, բարի,

Նվերներով պարկերդ լի,

Արագ-արագ մեր տուն արի:

Կախվեց տողից «յ» տառը,
Ւնչպես թեյի գդալը.
Այդ լավ տառով Օվսաննան
Պիտի գրի յասաման։
Թող բույր լցնի աշխարհը
Յասամանի "յ" տառը,
Հույսով, լույսով, տող հյուսի
Սրտերի հետ թող խոսի,